معنی صبیه

(صَ یَّ) [ع. صبیه] (اِ.) مؤنث صبی، دختر بچه.

Daughter

دختربچه،

صبیه

دختر بچه

دختربچه

صبیه

صبیه

صبیه

بنت، دختر، دخترک

دخت، دختر، صبیه،
(متضاد) ابن

دختر، دختر بچه، کودک مادینه

(تک: صبیه) دختران دختر بچگان جمع صبیه دختران دختر بچگان.

صَبِیَّه، مُوّنَّث صَبِیّ- دختر- دختر جوان- دختری که بسن بلوغ نرسیده باشد (جمع: صَبایا)،

صبایا. [ص َ] (ع اِ) ج ِ صبیه. رجوع به صبیه شود.

کوه علی صبیه

107