معنی صوفیان

لغت نامه دهخدا

صوفیان

صوفیان. (اِخ) یکی از خانان خیوه است که از حدود 921 تا 1289 هَ. ق. حکومت داشتند. رجوع به ترجمه ٔ طبقات سلاطین اسلام ص 249 شود.

صوفیان. (اِخ) قصبه ٔ مرکز دهستان صوفیان از بخش شبستر شهرستان تبریز، واقع در 26 هزارگزی خاور شبستر و 33 هزارگزی شمال خاوری تبریز و در مسیر شوسه و خط آهن تبریز و جلفا است. این ده در جلگه واقع و هوای آن سردسیر است. 3453 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رود صوفیان است. محصول آنجا غلات، حبوبات، سردرختی و انگور است و شغل اهالی زراعت، گله داری و باغداری است. راه شوسه، ایستگاه راه آهن، پست بهداری، ژاندارمری، دبستان، 15 باب دکان از کسبه ٔ مختلف و یک مهمانخانه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

صوفیان. (اِخ) دهی است از دهستان کلاترزان بخش حومه ٔ شهرستان سنندج، واقع در 10 هزارگزی شمال باختری سنندج و 4 هزارگزی شمال شوسه ٔ سنندج به مریوان. این ده کوهستانی و هوای آن سردسیر است. 75 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول آنجا غلات و مختصر میوه جات، حبوبات، توتون و لبنیات است. شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).

صوفیان. (اِخ) دهی است از دهستان گوکلان بخش مرکزی شهرستان گنبدقابوس، واقع در 11 هزارگزی شمال کلاله. این دهکده در دشت واقع و هوای آن معتدل و مالاریائی است. 350 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ گرگان. محصول آنجا غلات، حبوبات، صیفی و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان آنجا بافتن پارچه های ابریشمی و نمدمالی است. از کلاله بدانجا ماشین میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).

صوفیان. (اِخ) ده کوچکی است از دهستان دیلمان بخش سیاهکل دیلمان تابع شهرستان لاهیجان، واقع در جنوب سیاهکل و 4 هزارگزی شمال دیلمان. دارای 42 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).

صوفیان. (اِخ) نام یکی از دهستانهای پنجگانه ٔ بخش شبستر شهرستان تبریز، محدود است از شمال به بخش زنوز، از جنوب به بخش اسکو، از خاور به شهرستان تبریز و از باختر به دهستان سیس. آب و هوایش معتدل و سالم و قرای آن عموماً در جلگه واقع و دارای جاده ٔ شوسه یا ارابه رو میباشد. آب قراء از چشمه سارها و رود صوفیان تأمین میشود. محصولات عمده ٔ آنجا غلات، حبوبات، زردآلو، انگور، سیب و بادام است. این دهستان از 16 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده، سکنه ٔ آن 12220 تن است. قرای عمده ٔ آن صوفیان (مرکز دهستان)، سفیدکمر، سرکند، دیزج، نظرلو، ساوالان است. راه آهن تبریز و جلفا و شرفخانه از این دهستان عبور میکند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

صوفیان. (اِخ) دهی است از دهستان حومه ٔبخش صومای شهرستان ارومیه، واقع در 3500 گزی شمال هشتیان و 4 هزارگزی باختر راه ارابه رو هشتیان به منگول. هوای آن سردسیر و سالم. 253 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ هشتیان. محصول آنجا غلات، توتون. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

صوفیان. (اِخ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد، واقع در 58 هزارگزی شمال باختری مهاباد و 3500 گزی شمال باختری شوسه ٔ خانه به نقده. هوای آن معتدل و مالاریایی است. 299 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ قلعه تاسیان. محصول آنجا غلات، توتون و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

باغ صوفیان

باغ صوفیان. [غ ِ] (اِخ) (کوچه...) نام محلتی در خارج یزد. (از تاریخ جعفری یزد ص 68).

آبه صوفیان

آبه صوفیان. [ب َ] (اِخ) نام محلی کنار راه بجنورد بگنبد قابوس به فاصله ٔ 548430 گز از مشهد.

گلاب صوفیان

گلاب صوفیان.[گ ُ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان سبزواران بخش مرکزی شهرستان جیرفت واقع در 6هزارگزی جنوب سبزواران و 2هزارگزی باختر راه فرعی سبزواران به کهنوج. دارای 25 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

ده صوفیان

ده صوفیان. [دِه ْ] (اِخ) دهی است از دهستان جزء بخش سنگسر شهرستان سمنان. واقع در 12هزارگزی شمال خاوری سنگ سر. دارای 400 تن سکنه می باشد. آب آن از چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).