معنی صومعه نشین
لغت نامه دهخدا
صومعه نشین. [ص َ /صُو م َ ع َ / ع ِ ن ِ] (نف مرکب) راهب. زاهد. عابد.
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Monk
فرهنگ فارسی هوشیار
زاهدی که در صومعه بسر برد
معادل ابجد
621