معنی طابخ
لغت نامه دهخدا
طابخ. [ب ِ] (ع ص) تب سخت گرم. (منتهی الارب) (دهار) (بحر الجواهر). تب تُند. || طبّاخ. آشپز. دیگ پز. خوالیگر. مطبخی.
فرهنگ عمید
پزنده، آشپز،
(اسم) تب شدید، تب تند،
حل جدول
تب سخت گرم
فرهنگ فارسی هوشیار
تپ سخت تپ دیر پای
معادل ابجد
612