معنی طباخ

لغت نامه دهخدا

طباخ

طباخ.[طَ] (ع اِمص) استواری. || توانائی. (منتهی الارب) (آنندراج). قوت. (مهذب الاسماء) || فربهی. (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء).

طباخ. [طَب ْ با] (ع ص) پزنده. باورچی. (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث اللغات). خورشگر. خوالیگر. (دهار). مطبخی. آشپز. خوردنی پز. خوراک پز. دیگ پز. طابخ: عجاهن، طباخ. (منتهی الارب).
مرد طباخ و نعمت بسیار.
سنائی.

طباخ. [طَب ْ با] (اِخ) محمد راغب الطباخ. مورخ مشهورمعاصر، اهل حلب و مؤلف اعلام النبلاء در تاریخ حلب است و آن کتابی است در هفت مجلد که در سال 1341 هَ. ق. شروع به طبع آن کتاب کرده و جزء هفتم آن در سال 1345 هَ. ق. پایان یافت. این کتاب حاوی تراجم ادبا و اعیان حلب میباشد. و نیز المطالب العلیه فی الدروس الدینیه از تألیفات اوست. و قسم اول از دروس دینیه ٔ این کتاب در مطبعهالبهاء حلب بطبع رسیده در سال 1330هَ. ق. این ادیب دانشمند به نشر کتب جلیله ٔ دیگری نیز اقدام ورزیده است که شرح آنها در جامعالتصانیف الحدیثه آمده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1655).

فرهنگ معین

طباخ

(طَ بّ) [ع.] (ص.) آشپز، خوالیگر.

فرهنگ عمید

طباخ

آشپز،

حل جدول

طباخ

آشپز

خوالیگر

مترادف و متضاد زبان فارسی

طباخ

آشپز، خوالیگر، خورشگر، سفره‌چی، پزنده

فارسی به انگلیسی

طباخ‌

Baker, Cook

عربی به فارسی

طباخ

اشپز , پختن , بخاری , فرخوراک پزی , گرمخانه , کوره

فرهنگ فارسی هوشیار

طباخ

استواری، قوت، فربهی پزنده، آشپز، خوراکپز، خوردنی پز

فرهنگ فارسی آزاد

طباخ

طَبّاخ، آشپز- طبخ کننده،

معادل ابجد

طباخ

612

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری