معنی طوبا
لغت نامه دهخدا
طوبا. (اِخ) طوبی. درختی در بهشت. رجوع به طوبا شود:
پشت این مشت مقلد کی شدی خم از رکوع
گرنه در جنت امید سایه ٔ طوباستی.
ناصرخسرو.
حل جدول
درختی در بهشت
معادل ابجد
18