معنی ظاهرسازی

ظاهرسازی. [هَِ] (حامص مرکب) عمل ظاهرساز.

وضع یا حالتی غیرواقعی، تظاهر، آراستن و خوب جلوه دادن ظاهر. [خوانش: (~.) [ع - فا.] (حامص.)]

ریاکاری،
حفظ کردن ظاهر

تصنع

وانمود

فرمالیته

تصنع، تظاهر، خودآرایی، خودنمایی

gösteriş

تصنع

1184