معنی ظهور

ظهور. [ظُ] (ع اِ) ج ِ ظَهر.

ظهور. [ظُ] (ع مص) آشکار شدن. آشکارا شدن. پدید آمدن. پدیدار شدن. ظاهر شدن: مرد... توبه کرد که پیش از ظهور حجتی بر امثال این کار اقدام ننماید. (کلیله و دمنه). و چنانکه ظهور آن بی ادوات آتش زدن ممکن نگردد اثر این بی تجربت و ممارست هم ظاهر نشود. (کلیله و دمنه). || پیدایش. || پیدائی. وضوح. هویدائی. آشکاری. ابانت. بروز. تجلی. رونمائی. بداهت. || بر جای بلند شدن: ظهر علیه، به بام برآمد. || ظَهر علی، یاری داد مرا. || دست یافتن. چیره شدن: ظهر به و علیه، چیره گردید بر وی. || ظَهر بفلان، آشکار کرد او را. || اطلاع بر سِرّ. || فخر به علم. || مرتبه ٔ بالا گرفتن. || به پشت زدن. || (اصطلاح نجوم) در تحت الشعاع نبودن کوکب.

ظهور. [ظُ] (اِخ) شهری است در بحر از سرزمین مَهره در اقصای یمن.

(ظُ) [ع.] (مص ل.) آشکار شدن، نمایان شدن.

ظاهر شدن، آشکار شدن، نمایان ‌شدن،
آشکار کردن تصویر به کمک مواد شیمیایی،
[قدیمی] تجلی،
* به ظهور پیوستن: = * به ظهور رسیدن
* به ظهور رسیدن: ظاهر شدن، آشکار شدن،
* ظهور کردن: (مصدر لازم) آشکار و نمایان شدن،
* ظهور یافتن: (مصدر لازم) = * ظهور کردن

ظَهر

آشکارشدن،نمایان شدن

پیدایش

بروز، پدید، پیدایی، پیدایش، تجلی، جلوه، طلوع، وقوع، هویدایی،
(متضاد) پوشیدگی، غروب، غیبت، نهفتگی

Appearance, Dawn, Emergence, Manifestation

تفشی، دخل، ظهور، لمحه

پسرانه، پدیدار شدن، آشکار شدن

ظهور , خیال , روح , تجسم , شبح , منظر , پیدایش , ظاهر , نمایش , نمود , سیما

آشکار شدن، پدید آمدن، ظاهر شدن

ظُهُوْر، (ظَهَرَ-یَظْهَرُ) آشکار گردیدن- پیدا شدن- درآمدن از خفا (به ظَهْر نیز مراجعه شود)،

rivelazione

1111