معنی عاقبت بخیر
لغت نامه دهخدا
عاقبت بخیر. [ق ِ ب َ ب ِ خ َ / خ ِ] (ص مرکب) آنکه پایان کار یا زندگی او بخوبی انجامد. آنکه عاقبت حال یا کار او به خیر ختم شود. در تداول است: او عاقبت بخیر مرد.
حل جدول
نیک فرجام
فرهنگ واژه‌های فارسی سره
نیک فرجام
فارسی به عربی
ناجح
فرهنگ فارسی هوشیار
آنکه پایان کار یا زندگی او بخوبی انجامد
فارسی به آلمانی
Erfolgreich
معادل ابجد
1385