معنی عدل گستر
لغت نامه دهخدا
عدل گستر. [ع َ گ ُ ت َ] (نف مرکب) دادگستر. که بسط عدل و داد دهد. عادل:
تخم اقبال در زمین بقا
بانوی عدل گستر افشانده ست.
خاقانی.
امثله ٔ قضا بر موجب رضای او موشح برأی انور ملک پرور عدل گستر. (سندبادنامه ص 274).
فرهنگ عمید
عادل
حل جدول
دادران
فرهنگ فارسی هوشیار
داد گستر عدل گستری. عمل عدل گستر دادگستری عدالت.
معادل ابجد
784