معنی عشیره
فرهنگ معین
(عَ رِ) [ع. عَشیرَه] (اِ.) قبیله، خویشان و نزدیکان.
مترادف و متضاد زبان فارسی
آل، ایل، طیره، خاندان، خانواده، طایفه، قبیله
فارسی به انگلیسی
Tribe
فارسی به ترکی
aşiret
فارسی به عربی
قبیله
فرهنگ فارسی هوشیار
برادران و قبیله و تبار و نزدیکان، دودمان
فرهنگ عمید
قبیله، طایفه، خویشان و کسان نزدیک شخص،
حل جدول
ایل، تیره، دودمان، نژاد
ایل
نژاد، دودمان، تیره، ایل
طایفه، عشیره
ایل
ایل ، عشیره ، خاندان
طایفه
ایل، عشیره، خاندان
طایفه
فارسی به آلمانی
Abstammung (f), Sippe (f), Stamm (m), Volksstamm (m)
لغت نامه دهخدا
غزوه ٔ عشیره. [غ َزْ وَ ی ِ ع ُ ش َ رَ] (اِخ) یا غزوه ٔ ذی العشیره. رجوع به غزوه ٔ ذی العشیره و عشیره و ذی العشیره شود.
عشیره زامل
عشیره زامل.[ع َ رِ م ِ] (اِخ) دهی از دهستان چنانه بخش شوش شهرستان دزفول. سکنه ٔ آن 700 تن. آب آن از چاه. محصول آن غلات دیمی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
گویش مازندرانی
از توابع گیل خواران شهرستان قائم شهر
معادل ابجد
585