معنی عطوفت
لغت نامه دهخدا
عطوفت. [ع ُ ف َ] (از ع، اِمص) عُطوف. محبت و دوستی و مهربانی و توجه. (ناظم الاطباء). شفقت. رحم. نیکخواهی. مهر. رحمت. بستگی. تعلق.
- عطوفت پدری، مهربانی پدر به فرزند. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(عُ فَ) (اِمص.) مأخوذ از عربی. مهربانی، محبت.
فرهنگ عمید
محبت، مهربانی، دوستی،
حل جدول
مهربانی، محبت، دوستی
فرهنگ واژههای فارسی سره
مهربانی
مترادف و متضاد زبان فارسی
تلطف، دوستی، رافت، شفقت، محبت، ملاطفت، مودت، مهر، مهربانی
فارسی به انگلیسی
Benevolence
فرهنگ فارسی هوشیار
مهربانی، مهر، رحمت، بستگی، تعلق
معادل ابجد
565