معنی عظمت

عظمت. [ع َ ظَ م َ] (ع اِمص) عظمه. بزرگی. (غیاث اللغات). بزرگی و کلانی. (فرهنگ فارسی معین). || بزرگواری و جاه و جلال و شوکت و حشمت و ابهت و شکوه. (ناظم الاطباء). قدر. (غیاث اللغات). بزرگی قدر و مرتبه و بزرگواری. (فرهنگ فارسی معین). ملک. جبروت. ملکوت. علو، تعالی. علاء. علی. اعتلاء. عز. عزت: کمال عظمت باری جل جلاله نشناسد. (کلیله و دمنه).
پرتو نور از سرادقات جلالش
از عظمت ماورای فکرت دانا.
سعدی.
|| کبر و نخوت. (فرهنگ فارسی معین).رجوع به عظمه شود.

بزرگی، بزرگواری، کبر، نخوت. [خوانش: (عَ ظَ یا ظِ) [ع. عظمه] (اِمص.)]

بزرگی،
بزرگ‌منشی، بزرگواری،
کبر، نخوت،

فر

فر، هیبت

مجد

ابهت

هیبت

کبریا

شکوه

بزرگواری، بزرگی، جلال، حشمت، سطوت، شان، شکوه، شوکت، صلابت، فره، قدرت، کبریا، کرامت، کلانی، مجد، مهابت، هیبت،
(متضاد) کوچکی

Enormity, Grandeur, Greatness, Hugeness, Immensity, Magnitude, Majesty, Mass, Massiveness, Monstrosity, Muchness, Vastness

azamet

ارتفاع، سیی، عظمه

بزرگی، جاه و جلال و شوکت

عَظَمَت، بزرگی و کبریاء- بزرگواری- غرور- تکبّر- نخوت،

maestà

Die ho.he [noun]

1410