معنی عینا

عینا. [ع َ] (ع ص) تلفظی است از «عیناء». زنی فراخ چشم. (دهار): و حورا و عینای فرادیس اعلی را از خطر تلبیس ایشان مطلقه ٔ ثلاث گردانیده. (سندبادنامه ص 94). رجوع به عیناء شود. || (اِ) عینان، که در حال اضافه نون آن حذف شده باشد. دو چشم.
- عیناالعود، دو چشم عود. دو سوراخی است که بر صورت عود است. (یادداشت مرحوم دهخدا).

بعینه

Very

aynen

بالضبط، جدا، فقط

فراخ چشم

Eben, Genau richtig etwa, Genauso, Gerade, Sehr

131