معنی غول پیکر
لغت نامه دهخدا
غول پیکر. [پ َ / پ ِ ک َ] (ص مرکب) آنچه یا آنکه بسیار بزرگ و مهیب باشد. غول آسا. کوه پیکر. رجوع به غول شود.
فرهنگ عمید
غول‌آسا، بزرگ و مهیب، کسی یا چیزی که جثۀ بزرگ مانند غول دارد،
حل جدول
هیولا
فارسی به انگلیسی
Colossal, Elephantine, Giant, Gigantic, Herculean, Hulk, Monster, Monstrous, Titan, Titanic
فارسی به عربی
بشع، عملاق، هائل
فرهنگ فارسی هوشیار
یغامانه یغام آسا (صفت) مانند غول بسیار بزرگ و مهیب غول پیکر: کارخانه غول آسای ذوب آهن.
معادل ابجد
1268