معنی غیظ

غضب، خشم،
* غیظ ‌کردن: (مصدر لازم) خشم‌ آوردن، غضب‌ کردن، خشمناک شدن،

Invidiousness, Ire, Mad, Outrage, Peeve, Pout, Resentment, Ruffle, Sullenness, Tantrum, Temper, Tiff

غیظ. [غ َ] (اِخ) ابن مرهبن عوف بن سعدبن ذبیان بن بغیض بن ریث بن غطفان. نام بطنی است از قیس غیلان. زهیربن ابی سلمی گوید:
سعی ساعیاً غیظبن مره بعدما
تبرک مابین العشیره بالدم.
(از تاج العروس).
|| بنی غیظ، قبیله ای است از قیس غیلان. منسوب به غیظبن مره که در بالاذکر شد. رجوع به لسان العرب شود.

غیظ. [غ َ] (ع مص) به خشم آوردن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) (ترجمان القرآن علامه ٔ جرجانی تهذیب عادل). به خشم آوردن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج). || (اِ) خشم. (مجمل اللغه) (مقدمه الادب زمخشری). خشم یا سخت ترین خشم یا تیزی یا تیزی خشم و اول آن یا خشم پنهان از عجز. (منتهی الارب) (آنندراج). خشم سخت. (غیاث اللغات). غضب با ترس آمیخته. (از بحر الجواهر). خشم پنهان از عجز. (لطائف از غیاث اللغات). گاه غیظ را در مقام غضب، و غضب را در مقام غیظ استعمال کنند. (ناظم الاطباء). سخط: و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس واﷲ یحب المحسنین. (قرآن 134/3). تکاد تمیز من الغیظ. (قرآن 8/67). و اًِذا خلوا عضوا علیکم الأَنامل من الغیظ قل موتوا بغیظکم. (قرآن 119/3).
- کظم غیظ، فروخوردن خشم. فرونشاندن خشم.رجوع به کظم شود.
|| خشمی که از روی عشق و محبت باشد. عشق همراه با خشم. (دزی ج 2 ص 235).

غیظ آوردن. [غ َ / غ ِ وَ دَ] (مص مرکب) خشمناک شدن. سخت خشم گرفتن. رجوع به غیظ شود:
اگر اصرار آرم ترسم از آن
که غیظآری و نتوانم جهیدن.
ناصرخسرو.

غیظ و غضب. [غ َ / غ ِ ظُ غ َ ض َ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) خشم و تندی. خشم سخت. رجوع به غیظ و نیز غضب شود.

(مص م.) به خشم آوردن، (اِ.) خشم. [خوانش: (غِ یْ ظْ) [ع.]]

خشم

بخشم آوردن، خشمناک شدن

غَیْظ، شدَّت خشم- غضب شدید،

غَیْظ، (غاظَ-یَغیْظُ) به شدّت غضب کردن-به سختی خشم ورزیدن،

خشم، غضب

خشم شدید

خشم شدید، غضب

برافروختگی، خشم، غضب، بغض، قهر

غضب

1910