معنی فتنه
فرهنگ معین
(مص ل.) اختلاف رأی و نظر داشتن، گناه ورزی، (اِ.) آشوب، عذاب، رنج، گناه، ستیزه، خلاف، شگفتی، (اِمص.) دیوانگی. [خوانش: (فِ تْ نِ) [ع. فتنه]]
حل جدول
آشوب،بلوا،شورش،جنگ
فرهنگ واژههای فارسی سره
آشوب
کلمات بیگانه به فارسی
آشوب
فارسی به انگلیسی
Disturbance, Fuss
فارسی به ترکی
fitne
تعبیر خواب
اگر کسی در خواب بیند که درجائی فتنه پدید آید، دلیل که فسق و فساد در آن ملک ظاهر شود. اگر بیند که فتنه ازمقامی زایل شد، دلیل است اهل آن دیار به خدا بازگردند - محمد بن سیرین
اگر درخواب از ده چیز یکی بیند، دلیل است در آن موضع فتنه پدید آید. اول: تاریکی. دوم: آتش. سوم: بادسرد. چهارم: بادگرم. پنجم: سیاهی آفتاب. ششم: غبار. هفتم: باران بی وقت. هشتم: برکندن درختها. نهم: ابری سرخ. دهم: پوشیدن جامهای زرد و سرخ - امام جعفر صادق علیه السلام
فرهنگ عمید
فساد، تباهی،
شورش،
آشوب، شلوغی،
(صفت) [قدیمی، مجاز] مفتون، عاشق: فتنهام بر زلف و بالای تو ای بدر منیر / قامت است آن یا قیامت، عنبر است آن یا عبیر (سعدی۲: ۴۵۷)،
(صفت) فتنهجو، آشوبگر: چشمان تو سِحر اولیناند / تو فتنهٴ آخرالزمانی (سعدی۲: ۵۹۲)،
(اسم) [قدیمی] محنت، عذاب،
(اسم) [قدیمی] آزمایش، ابتلا،
[قدیمی] کفر، گمراهی، ضلالت،
(مصدر متعدی) [قدیمی] گمراه کردن، وسوسه کردن،
* فتنه انگیختن (انداختن، افکندن): (مصدر لازم) [قدیمی] برپا کردن آشوب،
* فتنه شدن: (مصدر لازم) مفتون شدن، فریفته شدن، شیفته شدن،
مترادف و متضاد زبان فارسی
آشوب، بلوا، جنجال، شورش، غائله، هنگامه، جنگ، ستیز، آفت، بلا، تباهی، شر، فساد، آزمودن، آزمون، امتحان، اختلاف، اختلافانگیزی، گمراهسازی
فارسی به عربی
اضطرابات، تمرد
فرهنگ فارسی هوشیار
فارسی به آلمانی
Aufruhr (m), Randalieren, Zusammenrottung (f)
لغت نامه دهخدا
فتنه گر. [ف ِ ن َ / ن ِ گ َ] (ص مرکب) آنکه ایجاد فتنه کند. فتنه جو. فتنه انگیز:
چون ز فتنه گران تهی شدجای
پیش خود فتنه را نشاند ز پای.
نظامی.
رجوع به فتنه انگیز شود.
فتنه جو
فتنه جو. [ف ِ ن َ / ن ِ] (نف مرکب) فتنه جوی. آنکه در پی برپا کردن آشوب باشد و فتنه را خوش دارد. فتنه انگیز. رجوع به فتنه شود. || سپاهی. جنگجو:
آمد از دهگان سبکپایی که: یکجا آمدند
از سوار و از پیاده، فتنه جویی ده هزار.
مسعودسعد.
رجوع به فتنه و فتنه جوی شود.
فتنه خیز
فتنه خیز. [ف ِ ن َ / ن ِ] (نف مرکب) آشوبگر. فتنه جو. فتنه انگیز:
بر سر راه او نشانیده ست
جلوه ٔ قدّ فتنه خیز مرا.
ظهوری (از آنندراج).
فتنه جوی
فتنه جوی. [ف ِ ن َ / ن ِ] (نف مرکب) فتنه جو:
ای فلک زود گرد، وای بر آن
کو به تو فتنه جوی مفتون شد.
ناصرخسرو.
رجوع به فتنه جو شود.
فتنه انگیختن
فتنه انگیختن. [ف ِ ن َ / ن ِ اَ ت َ] (مص مرکب) فتنه انداختن. فتنه افکندن:
مینگیز فتنه، میفروز کین
خرابی میاور به ایران زمین.
نظامی.
رجوع به فتنه و فتنه افکندن و فتنه انداختن شود.
نام های ایرانی
دخترانه، شورش، طغیان، مفتون، عاشق، دلداده
معادل ابجد
535