معنی فتنه جوی
لغت نامه دهخدا
فتنه جوی. [ف ِ ن َ / ن ِ] (نف مرکب) فتنه جو:
ای فلک زود گرد، وای بر آن
کو به تو فتنه جوی مفتون شد.
ناصرخسرو.
رجوع به فتنه جو شود.
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
آشوبجوی، سپاهی جنگجوی
معادل ابجد
554