معنی فراغت یافتن
لغت نامه دهخدا
فراغت یافتن. [ف َ غ َ ت َ] (مص مرکب) پرداختن. به پایان رساندن. فراغ:
چو از گفتن فراغت یافت شاپور
دمش در مه گرفت و حیله در هور.
نظامی.
رجوع به فراغ و فراغت شود.
حل جدول
برآسودن
فرهنگ فارسی هوشیار
آسوده شدن آرامش یافتن (مصدر) آسوده شدن راحت شدن، پرداختن از چیزی به پایان رساندن.
معادل ابجد
2222