معنی فراوانی

فراوانی. [ف َ] (حامص) بسیاری. کثرت. (ناظم الاطباء):
قطره ٔ اشکم، اما ز فراوانی ضعف
طاقتی نیست که از دیده به مژگان برسم.
خاقانی.
|| وفور نعمت. بسیاری طعام و خوراک. (ناظم الاطباء). خصب. رخاء. فراخی. نقیض تنگی. (یادداشت به خط مؤلف). || عمق. (ناظم الاطباء). || در اصطلاح علوم تجربی در کتابهای درسی و دانشگاهی در مقابل کلمه ٔ فرانسوی «فرکانس » به کار میرود که به معنی بسامد، تکرر و کثرت وقوع است. رجوع به فرکانس شود.

(~.) (حامص.) بسیاری، وفور.

بسیاری، کثرت،
وفور نعمت،

وفور

بسیاری، وفور، فراخی، کثرت، تکرر وقوع، بسامد

رغد

ارزانی، بسیاری، فراخی، کثرت، وفور، بسامد، تکرروقوع،
(متضاد) تنگی، قلت

Affluence, Abundance, Amplitude, Cornucopia, Excess, Exorbitance, Extensiveness, Muchness, Overflow, Plenitude, Plenty, Preponderance, Preponderancy, Profusion, Superabundance, Superfluity, Wealth

furya

تردد، حماس، غزاره، کثیر، مسرف، وفره، یسر

‎ بسیاری کثرت، وفور نعمت خصب رخا ء فراخی، بسامد تکرر کثرت وقوع.

abbondanza

Fülle, Übermaß

348