معنی فرح بخش
لغت نامه دهخدا
فرح بخش. [ف َ رَ ب َ] (نف مرکب) فرح انگیز. شادی بخش. رجوع به ترکیبات فرح شود.
فرح بخش. [ف َ رَ ب َ] (اِخ) نام باغی است اندرون قلعه ٔ شهرپناه دارالخلافت شاه جهان آباد. (آنندراج).
فرهنگ معین
(~. بَ) [ع - فا.] (ص فا.) آن چه که شادی آورد، شادی بخش.
فرهنگ عمید
فرحانگیز
(طب قدیم) = مفرّح
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Refreshing, Tonic
نام های ایرانی
دخترانه، فرح (عربی) + بخش (فارسی) شادی بخش
فرهنگ فارسی هوشیار
شادی بخش
معادل ابجد
1190