معنی فروشنده

فروشنده. [ف ُ ش َ دَ / دِ] (نف) بایع. کسی که چیزی را فروخته یا میفروشد. (ناظم الاطباء). بایع. مقابل خریدار. (یادداشت بخط مؤلف):
نبینید کایدر فروشنده ام ؟
ز بهر خور خویش کوشنده ام ؟
فردوسی.
فروشنده ام هم خریدار جوی
فزاید مرا نزد کس آبروی.
فردوسی.
فروشنده ام هم خریدار نیز
فروشم، بخرم ز هر گونه چیز.
فردوسی.
فروشنده ٔ گوهر آمد پدید
متاع ازفروشنده باید خرید.
نظامی.
رجوع به فروش شود.

Dealer, Grocer, Marketer, Monger, Sales Representative, Salesclerk, Salesman, Salesperson, Seller, Shop Assistant

satıcı

بایع

بیاع

چوبدار

commesso

عرضه کننده

بیاع

بایع

(فُ شَ دِ) (ص فا.) کسی که چیزی را بفروشد.

کسی که چیزی را می‌فروشد،

بائع، تاجر

بائعه

عداء

آنکه چیزی رابفروشد فروختار بایع.

Verkäufer (m)

645