معنی فقید

فقید. [ف َ] (ع ص) گم کرده شده. مات غیر فقید و لاحمید؛ یعنی بمرد و کسی پروای آن نکرد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در تداول امروز، برای مرده ای که بخواهند از او به احترام یاد کنند به کار برند. (یادداشت مؤلف).
- فقیدالمثل، بی مثل وعدیم النظیر. (غیاث) (آنندراج).

درگذشته، شادروان، مفقود، گمشده

حاتمی

جلال مقدم

هما روستا

حسین همدانی

ابوالقاسم خزعلی

قذافی

رضا خندان

ازدست‌رفته، درگذشته، شادروان، مرحوم،
(متضاد) حی

گم شده، از دست رفته، کنایه از: مرده، درگذشته. [خوانش: (فِ هُ لْ لُ قِ) [ع.] (اِ.)]

[مجاز] درگذشته، مرده،
مفقود، گم‌شده،

از دست رفته، مفقود

نایاب

فَقِید، گمشده، مفقود، از دست رفته، مجازاً از این عالم رفته

194