معنی فقید

فقید. [ف َ] (ع ص) گم کرده شده. مات غیر فقید و لاحمید؛ یعنی بمرد و کسی پروای آن نکرد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در تداول امروز، برای مرده ای که بخواهند از او به احترام یاد کنند به کار برند. (یادداشت مؤلف).
- فقیدالمثل، بی مثل وعدیم النظیر. (غیاث) (آنندراج).

گم شده، از دست رفته، کنایه از: مرده، درگذشته. [خوانش: (فِ هُ لْ لُ قِ) [ع.] (اِ.)]

[مجاز] درگذشته، مرده،
مفقود، گم‌شده،

درگذشته، شادروان، مفقود، گمشده

ازدست‌رفته، درگذشته، شادروان، مرحوم،
(متضاد) حی

از دست رفته، مفقود

فَقِید، گمشده، مفقود، از دست رفته، مجازاً از این عالم رفته

194