معنی فنلاند | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

فنلاند

فنلاند. [ف َ] (اِخ) یک کشور جمهوری است در شمال اروپا که شمال آن کشور نروژ، مشرق آن روسیه، جنوب آن خلیج فنلاند و مغربش کشور سوئد و خلیج پوثینا قرار دارد. وسعت آن 130165 کیلومتر مربع و جمعیت آن مطابق آمار سال 1940 م. 38877217نفر است. پایتخت آن شهر هلسینکی است. خاک فنلاند شامل ده بخش یا ده استان است به نامهای آونانما، همه، کوئوپیو، لاپی، میکلی، اولو، تورکوپوری، اوسیما، واسا، ویپوری که هر کدام از این ایالات شامل چند شهر است ویک شهر مرکزی نیز دارد. (فرهنگ جغرافیایی وبستر).