معنی فوریت

فوریت. [ف َ / فُو ری ی َ] (از ع، مص جعلی، اِمص) فوری بودن. آنکه چیزی بدون مهلت باشد. || در اصطلاح پارلمانی آن است که دولت یا یکی از وزرا لایحه ای را پیشنهاد کند و بررسی و تصویب سریع آن را خواستار شود: به قید دو یا سه فوریت.

(فُ یَ) [ع.] (اِمص.) وضع یا حالتی که نیازمند اقدام سریع و فوری باشد.، ~پزشکی رویدادی ناگهانی و نامنتظر که نیاز به اقدام فوری داشته باشد.

اورژانس

Exigency, Dispatch, Immediacy, Immediateness, Urgency

آنیه، اضطرار

urgenza

696