معنی فیلمی از ابوالحسن داودی

لغت نامه دهخدا

ابوالحسن داودی

ابوالحسن داودی. [اَ بُل ْ ح َ س َن ِ و و] (اِخ) از مردم بوسنج هرات. ظاهراً محدث و فقیهی است. رجوع به تاج العروس در کلمه ٔ بوسنج شود.

داودی

داودی. [وو] (اِخ) رجوع به محمود داودی شود. (چهارمقاله).

داودی. [وو] (ص نسبی) منسوب به داود پیغمبر و پادشاه یهود.
- الحان داودی، نغمه های خوش داودی:
براین الحان داودی عجب نیست
که مرغان در هوا حیران بمانند.
سعدی.
- حلق داودی، حنجره و گلوگاهی چون حنجره ٔ داود پیغمبر که آواز خوش از آن برآید: حلق داودی متغیر شده و جمال یوسفی بزیان آمده. (گلستان سعدی).
- حنجره ٔ داودی، حلق داودی یا حنجره ای که چون داود آوای خوش از آن برآید: خوش آوازی که بحنجره ٔ داودی آب از جریان و مرغ از طیران بازدارد. (گلستان سعدی).
- درع داودی، زره داودی:
تیغ هندی و درع داودی
کشتی جود راند بر جودی.
نظامی.
- زره داودی، زره منسوب به داود پیغمبر: زره داودی بر دوش و بهنگام وفا و بردباری سر تواضع بر پای. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 53).
- || مجازاً چین که بر سطح آب از وزش نسیم و باد ملایم پیدا آید و همچوی زره نماید:
خاسته از مرغزار غلغل تیم و عدی
درشده آب کبود در زره داودی.
منوچهری.
- نغمه ٔ داودی، آواز خوش داود پیغمبر. و رجوع به نغمه ٔ داود شود.

داودی. [وو] (اِخ) رجوع به محمدبن عبدالحی در الاعلام زرکلی چ 1 ج 1 ص 306 شود.

داودی. [وو] (اِخ) نام کوهی و ناحیتی به هرسین در استان پنجم (کرمانشاهان).

داودی. [وو] (اِخ) نام قبیله ای از لران مقیم لر کوچک (لرستان) بروزگاران گذشته. (از تاریخ گزیده چ اروپا ص 547).

داودی. [وو] (اِخ) نام طایفه ای از کردان مقیم شمال کفری. (جغرافیایی سیاسی کیهان ص 57).

داودی. [وو] (اِخ) رجوع به احمدبن علی. در الاعلام زرکلی چ 1 ج 1 ص 306 شود).

داودی. [وو] (اِخ) نام تیره ای از ایل آقاجری کوه گیلویه ٔ فارس. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 88).

داودی. [وو] (ص نسبی) منسوب به داودبن علی اصفهانی. و آن بیشتر بر منسوبان به ابی سلیمان داودبن علی اصفهانی در مذهب اطلاق شود. (الانساب سمعانی). و رجوع به داودیه شود.