معنی فیلمی از محمدحسین حقیقی

حل جدول

فیلمی از محمدحسین حقیقی

راز خنجر

محمدحسین

نام کوچک استادشهریار

نام کوچک استاد شهریار

حقیقی

واقعی، راستین

لغت نامه دهخدا

محمدحسین

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) (میرزا...) فروغی متخلص به ادیب و ملقب به ذکاءالملک اول. رجوع به فروغی شود.

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) (... خان علوی) او در مائه ٔ دوازدهم هجری می زیسته است و او راست: کتاب مخزن الادویه. (یادداشت مرحوم دهخدا).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) میرزا محمدحسین سیفی قزوینی ملقب به عمادالکتاب. از اساتید خوشنویس خط نستعلیق است. در 1285 هَ. ق. در قزوین متولد شد، شاهنامه ٔ معروف به امیربهادری و اوصاف الاشراف خواجه نصیرالدین طوسی به خط اوست. وی چندی به معرفی کریم دواتگر در کمیته ٔ مجازات میرزا ابراهیم خان منشی زاده به تحریر بیانیه ها پرداخت، پس از دستگیری اعضاء آن کمیته میرزا محمدحسین زندانی گردید. پس از آزاد شدن در سال 1304 خورشیدی در دفتر مخصوص رضاشاه مأمور تحریر شد تا در سال 1315 خورشیدی در تهران در سن 70سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. (رجال بامداد ج 3 ص 382).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) ابن عبدالرحیم طهرانی رازی. از فقهای امامیه بود که سالها در کربلا رحل اقامت افکند و به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت. مؤلف روضات الجنات در شرح حال شیخ محمدتقی طهرانی رازی نویسد که او برادری داشت فاضل به نام شیخ محمد حسین مؤلف کتاب الفصول فی العلم الاصول که از بهترین و جامعترین کتب اصول فقه می باشد. طهرانی رازی در سال 1261 در شهر کربلا فوت نمود. (از معجم المطبوعات ج 2 ص 1649) (الاعلام زرکلی ج 3 ص 891) (روضات الجنات ج 1 ص 131).

حقیقی

حقیقی. [ح َ] (ص نسبی) منسوب بحقیقت. راست. راستین. مقابل ِ مجازی. || معنی حقیقی لفظ معنی که بار اول کلمه برای آن وضع شده است و چون آن کلمه را شنوی آن معنی متبادر بذهن بود. مقابل ِ معنی مجازی:
عشق حقیقی است مجازی مگیر
این دم شیر است ببازی مگیر.
سحابی.
|| صفت ثابت برای چیزی با قطع نظر از غیر آن خواه موجود باشد و خواه معدوم. و مقابل ِ آن اضافی است به معنی امر نسبی برای چیزی بقیاس بغیر آن. (از کشاف اصطلاحات الفنون). || صفت موجود و این در مقابل اعتباری است که تحققی ندارد خواه معقول باشد باقیاس بغیر یا با قطع نظر از اغیار. (ترجمه ٔ به اختصار از کشاف اصطلاحات الفنون). || (اصطلاح منطق) قسمی از قضیه ٔ شرطیه ٔ منفصله است. منطقیین گویند: شرطیه ٔ منفصله ای که در آن تنافی در صدق و کذب معتبر است، یعنی در تحقق و انتفاء با هم حقیقی نامیده می شود. مثل این گفته: اما ان یکون هذا العدد زوجاً و امان ان یکون فرداً. (ترجمه از کشاف اصطلاحات الفنون). || (اصطلاح منطق) قضیه ٔ حقیقی یا حقیقیه قضیه ای است که در آن بر افراد خارجی محقق و مقدر حکم شود خواه موجب باشد یا سالب، کلی باشد یا جزئی، و آنرا حقیقی گویند از جهت آنکه حقیقت قضیه است یعنی همان چیزی که از اطلاق قضیه مفهوم میگردد. منطقیین گویند: حکم در قضیه ٔ حقیقی فقط منحصر به افراد موجود در خارج نیست، بلکه بر هر فرد ممکنی که وجود آن فرض و مقدر گردد خواه در خارج موجود باشد یا معدوم. بنابراین افراد ممتنع از این تعریف خارج می شوند پس معنی قول ما: هر «ج » «ب » است. یعنی هر فردی از افراد ممکن که هرگاه وجود پیدا کند «ج » است. پس بطوری است که در صورت وجود «ب » هست. منطقیین متأخر چنین گفته اند و تعمیم افراد خارجی در این قضیه به محقق و مقدر برای احتراز از قضیه ٔ خارجی است و آن قضیه ای است که در آن فقط بر افراد خارجی محقق حکم می شود: پس معنی قول ما کل «ج « »ب » بنابر آنکه قضیه ٔ خارجی باشد، اینست که هر «ج » موجود در خارج «ب » موجود در خارج است و قید خارجی برای احتراز از ذهنی است و بنابراین قضیه بر سه قسم می شود: حقیقی، خارجی و ذهنی. (ترجمه از کشاف اصطلاحات الفنون). || حقیقی در مقابل لفظی و اصطلاحی، چنانکه گویند هر یک از مذکر و مؤنث حقیقی است و لفظی و تعریف یا حقیقی است یا لفظی و هر یک از سال و ماه حقیقی است یا وسطی یا اصطلاحی. (کشاف اصطلاحات الفنون).