معنی فینه
لغت نامه دهخدا
فینه. [ن َ / ن ِ] (اِ) کلاه سرخ منگوله دار عثمانیان. فس. فیس. کلاه پشمین، غالباً سرخ یا سفید و رنگ دیگرکه مصریان و بعض هندیان بر سر گذارند و سابقاً ترکان عثمانی بر سر میگذاشتند. (از فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(نِ یا نَ) (اِ.) کلاهی پشمی سرخ (غالباً) که مصریان و بعضی هندیان (سابقاً ترکان عثمانی) بر سر می گذارند.
فرهنگ عمید
کلاه سادۀ سفید یا سرخرنگ که بعضی از مردم مصر بر سر میگذاشتند،
حل جدول
نوعی کلاه مصری
فارسی به انگلیسی
Cap, Skullcap, Tarboosh
فارسی به ترکی
fes
فرهنگ فارسی هوشیار
فینو کلاه کرکی یاپشمی سرخ کلاهی که با رنگ های دیگر به ویژه سیاه نیز دیده می شود گاهک زمان کوتاه دم (اسم) کلاهی پشمی سرخ (غالبا) سفید یا رنگ دیگر که مصریان و بعض هندویان (و سابقا ترکان عثمانی) بر سر گذارند.
معادل ابجد
145