معنی قاتل

قاتل. [ت ِ] (ع ص) نعت فاعلی از قتل. کسی که انسان یا حیوانی را بکشد و جانداری را بی جان کند. خونی. کشنده. (ناظم الاطباء). قتل کننده. (آنندراج). هلاک کننده. (ناظم الاطباء). آدم کش. خونخوار. ج، قاتلین. قاتلون. قتله. قتال:
ز بادش خون همی بفسرد در تن
که بادش داشت طبع زهر قاتل.
منوچهری.
بهری ز سخن چو نوش پر نفع است
بهری زهر است و ناخوش و قاتل.
ناصرخسرو.
جمله عالم آکل ومأکول دان
باقیان را قاتل و مقتول دان.
مولوی.
بخونم گر بیالاید دو دست نازنین شاید
که قتلم خوش همی آید ز دست و پنجه ٔ قاتل.
سعدی.
به خون سعدی اگر تشنه ای حلالت باد
که در شریعت ما حکم نیست بر قاتل.
سعدی.

(تِ) [ع.] (اِفا.) کُشنده.

کسی که دیگری را بکشد، کشنده،

آدمکش

خونی

آدمکش، آدم کش

آدم‌کش، جانی، قتال، کشنده، هالک، زهر، سم

آدم کش

Guzzler, Murderer, Slayer, Killer

katil, adam öldüren

بشکل ممیت، قاتل، هلاک

ادمکش , قاتل , کشنده

کشنده , مهلک , مصیبت امیز , وخیم , وابسته به ادمکشی , وابسته به مرگ کشنده , مرگ اور

کسی که انسان یا حیوان را بکشد و جانداری را بی جان نماید، قتل کننده، آدمکش، خونخوار

قاتِل، کُشنده، کُشَنده هر موجود زنده، قتل کننده، آدمکُش (جمع: قَتَلَه، قُتّال، قاتِلُون)،

assassino

Killer [noun]

531