معنی قربوس

قربوس. [ق َ رَ] (معرب، اِ) کوهه ٔ زین. و ساکن نگردد جز در ضرورت. ج، قرابیس. (منتهی الارب). بر وزن محسوس [کذا]، کوهه ٔ زین اسب را گویند، و آن بلندی پیش زین اسب است. و با بای فارسی هم آمده است و به ضم اول نیز دیده شده. (برهان).

(قَ) [ع.] (اِ.) کوه زین.

کوهۀ زین، برآمدگی جلو و عقب زین، زین‌کوهه،

برآمدگی جلوی زین

قرپوس درپارسی زین کوده زینکوهه پیشکوهه (اسم) کوهه زین زین کوهه جمع قرابیس.

368