معنی قرنطینه
لغت نامه دهخدا
قرنطینه. [ق َ رَ ن َ/ ن ِ] (معرب، اِ) قَرَنْطین. جایی که در آن مسافران و عابران را مورد بازرسی قرار میدهند و از ورود بیماران جلوگیری به عمل می آورند. این کلمه از کارانْتِن فرانسه گرفته شده است.
فرهنگ معین
(قَ رَ نِ) [فر.] (اِ.) جایی که به علت شیوع بیماری مورد محافظت قرار می گیرد و ورود و خروج افراد کنترل می شود.
فرهنگ عمید
مکانی که در آن برای پیشگیری از شیوع بیماریهای واگیردار، افراد مظنون به داشتن بیماری خاصی را برای مدتی معین نگهداری میکنند تا سلامت یا عدم سلامت آنان مشخص شود،
نگه داشتن افراد مشکوک به بیماری در مکانی خاص،
حل جدول
فارسی به ترکی
karantina
فارسی به عربی
محجر صحی
فرهنگ فارسی هوشیار
جائیکه در آن مسافران و عابران را مورد بازرسی قرار میدهند و از ورود بیماران جلوگیری بعمل میاورند، ایستگاه بهداشتی
فارسی به ایتالیایی
quarantena
معادل ابجد
424