معنی قلچماق

قلچماق. [ق ُ چ ُ] (ترکی، ص مرکب) مرد شهوت پرست و اوباش. (آنندراج از سفرنامه ٔ شاه ایران). این کلمه مرکب از قل به معنی بازو و چماق است و به کسی گفته میشود که دارای بازوانی قوی و نیرومند باشد.

علی قلچماق. [ع َ ق ُ چ ُ] (اِخ) نام شخصی از فساق است. و قلچماق در ترکی «سائیس » را گویند. (از آنندراج):
ارشاد بچه پروریت گر هوس شود
برخیز و سر بپای علی قلچماق نه.
ناظم تبریزی (از آنندراج).

Brawny, Nimble, Rugged, Sturdy, Tough, Vigorous

قوی‌هیکل و زورمند

پهلوان.

پهلوان، قوی هیکل، زورمند

قلدر

قلچماق

قلچماق

قلچماق

قلچماق

(قُ چُ) [تر.] (ص.) نیرومند، قوی.

مرد پرزور و قوی‌پنجه،

پرزور، زورمند، قلدر، قوی، گردن‌کلفت، زورگو،
(متضاد) ضعیف، نحیف

ترکی الش (گویش گیلکی) زورگو، زنباره، گردن کلفت گردن کلفتی زورگویی (صفت) پرزور قوی نیرومند، زورگو.

پهلوان است.

274