معنی قنطورس
لغت نامه دهخدا
قنطورس. [ق ِ رِ] (اِخ) قومی از نوع بشر.
قنطورس. [ق ِ رِ] (اِخ) نام صورتی از صور فلکیه از ناحیه ٔ جنوبی و آن را بر مثال حیوانی توهم کنند مرکب از اسپی و مردی و بر پای راست او ستاره ای روشن از قدر اول موسوم به رجل قنطورس و صورت راسی و هفت کوکب است روشن. (از جهان دانش).
فرهنگ عمید
از صورتهای فلکی نیمکرۀ جنوبی شامل چندین ستاره که سر و بالاتنۀ او را بهصورت انسان و باقی بدنش را به شکل اسب تصور کردهاند،
حل جدول
فارسی به عربی
قنطور
معادل ابجد
425