معنی قوطی

قوطی. (ترکی، اِ) تبنگو و حقه و صندوقچه. (ناظم الاطباء). ظرف فلزی دردار که در آن چیزها را محفوظ نگه میدارند. (فرهنگ نظام). قوتی.
- قوطی سیگار؛ جعبه ای که در آن سیگار نهند. || واحد وزن در قدیم (مخصوصاًدر شمال ایران) معادل دو من و سه چارک شاه. (فرهنگ فارسی معین).

قوطی. [] (معرب، اِ) طریفلون است که به عربی حسک نامند. (فهرست مخزن الادویه).

ظرفی برای نگه داری یا حمل چیزی به شکل هندسی منظم با ته مسطح، جعبه، به ویژه جعبه کوچک.، توی ~ هیچ عطاری پیدا نشدن بسیار عجیب و غیرمنتظره بودن. [خوانش: [تر.] (اِ.)]

جعبۀ کوچک مقوایی یا فلزی،

ظرفی معمولاً استوانه‌ای یا مکعب و دردار برای نگهداری چیزی

ظرفی معمولاً استوانه ای یا مکعب و در دار برای نگهداری چیزی

جعبه، صندوقچه

Box, Can, Container, Packet

رزمه، صندوق، علبه، یستطیع

وحشی , وهمی , زبان گوتیک , سبک معماری گوتیک , حروف سیاه قلم المانی

ظرف فلزی دردار که در آن چیزها را محفوظ نگه میدارند

lattina

scatola

Boxen, Büchse (f), Darf, Dose (f), Einmachen, Kann, Kanne (f), Kasten (m), Können, Konzentrieren, Packung (f), Schachtel (f), Verpackung (f), Zusammenpacken

125