معنی لافونتن
لغت نامه دهخدا
لافونتن. [ف ُ ت ِ] (اِخ) ژان دو. شاعر بزرگ فرانسوی. مولد «شاتوتیری » به سال 1621 و وفات در پاریس به سال 1695 م. وی سبکی مطبوع و لطیف دارد و داستانهای او کتابی مورد استفاده ٔ همگان در ازمنه و امکنه ٔ مختلف شناخته شده است.
حل جدول
شاعر و افسانه نویس فرانسوی
سخن بزرگان
مردن چیزی نیست، ولی [به این] فکر کنید که باید در مقابل خداوند ظاهر شوید.
نخستین کسی که می تواند زن را فریب دهد، خود اوست.
قلب زن پرتگاهی است که ژرفایش را نمی توان تخمین زد.
در آغاز هر کار مهم یک زن وجود دارد.
هنگامی که فیلسوفی بر این باور است که مدام حواس انسانی او را می فریبد، فیلسوف دیگری سوگند یاد می کند که هرگز حواس ما را نفریفته است.
تاکنون انسان بزرگترین تجربه ها و دانشهای خود را از حیوانات ناچیزتر از خود یاد گرفته است.
هرگز فقرا و بیچارگان را کوچک نشمارید و سرنوشت و داستان زندگی آنها را با دیده تحقیر ننگرید. زیرا زمانی می توانید بر خوشبختی همیشگی خود امیدوار باشید که دست مستمندان و بینوایان را بگیرید.
هیچ چیز نمی تواند بر عشق حکومت کند، بلکه این عشق است که بر همه چیز حاکم است.
معادل ابجد
617