معنی لاف و گزاف و دروغ
لغت نامه دهخدا
لاف و گزاف. [ف ُ گ َ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) خودستائی و مبالغه در امری. لاف و لام.
لاف و لام
لاف و لام.[ف ُ] (اِ مرکب، از اتباع) لاف و گزاف:
آخر بدهی به ننگ و رسوائی
بی شک یکروز لاف و لامش را.
ناصرخسرو.
لاف و لامانی
لاف و لامانی. [ف ُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) لاف و گزاف. لاف و لام:
سخنت را نه عبارت لطیف و نه معنی
عروس زشت حلی دون و لاف و لامانی.
خاقانی.
رجوع به لامانی شود.
لاف و نام
لاف و نام. [ف ُ] (اِ مرکب، از اتباع) از اتباع است مانند نام و ننگ:
بدانگه که آراست خواهی مصاف
منی بفکن از سر گه نام و لاف.
اسدی (گرشاسبنامه).
کرا نازمودی گه نام و لاف
نشاید شمردنش خوار از گزاف.
اسدی (گرشاسبنامه).
واژه پیشنهادی
حل جدول
لامان
لاف و گزاف
طامات
لامان
لاف و گزاف و چاپلوسی
لامانی
ادعای پوچ- لاف و گزاف
قپی
مجاز از لاف و گزاف
اسب تازی
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) خودستایی، دعوی باطل.
لاف و لام
(اسم) لاف و گزاف: آخر بدهی به ننگ و رسوایی بی شک یک روز لاف و لامش را. (ناصر خسرو لغ. )
فرهنگ معین
(فُ گَ) (اِمر.) سخنان بیهوده، ادعای بی اصل.
معادل ابجد
1441