معنی لاپلاس
لغت نامه دهخدا
لاپلاس. (اِخ) پیر سیمون مارکی دو. نام ریاضی دان و اخترشناس مشهور فرانسوی. مولد بومونتان -اُژ (کالوادس) به سال 1749 و وفات به سال 1827 م. او را در باب حرکات ماه و مشتری و کیوان و غیره مطالعاتی است امّا بیشتر شهرت وی بسبب ابداع فرضیه ی معرفت تکوین جهان است بدین گونه که کره ی زمین میلیون ها سال پیش از این از کره ی مذاب خورشید جدا گشته و در فضای لایتناهی به گرد شمس به حرکت درآمده و سپس به مرور زمان سطح آن سرد شده و انجماد پذیرفته و به علت انقباض قشر آن چین خورده و بلندی و پستی (کوه ها و دره ها) پدید آمده است آنگاه چون محیط زمین را ابخره ی غلیظ احاطه کرده بود آن ابخره به صورت باران های شدید بر سطح زمین باریده و گودی های آن را پر کرده و دریاهای کنونی را به وجود آورده است.
حل جدول
ریاضی دان معروف فرانسوی
سخن بزرگان
دانش، تنها یک بازیچه و شوخی و هدر دادن وقت است؛ هیچ چیز در جهان حقیقت ندارد جز عشق.
معادل ابجد
124