معنی لباد

لباد. [ل َب ْ با] (ع ص) نمدساز. (منتهی الارب). نمدگر. نمدمال. استاد نمدمال. (برهان). || نمدفروش. (مهذب الاسماء).

لباد. [ل َ] (اِ) جامه ٔ بارانی را گویند یعنی چیزی که در روزهای باران پوشند. (برهان). جامه ٔ بارانی از نمد. (غیاث). لباده. نمد:
دیدش و بشناختش چیزی نداد
روز دیگر او بپوشید از لباد.
مولوی.
دهند گنج روان و برند رنج روان
دهند جامه ٔ اطلس برون برند لباد.
مولوی.

لباد. [ل ُ] (اِ) چوبی که بر گردن گاوارابه و گاو گردون و گاو زراعت گذارند. (برهان). یوغ. به هندی جوه خوانند. (غیاث). لُباده:
کشاورز بر گاو بندد لُباد
ز گاوآهن و گاو جوید مراد.
نظامی (از آنندراج).

(لَ) (اِ.) جامه ای که در روزهای بارانی پوشند، لباده.

(لُ) (اِ.) چوبی که بر گردن گاو گردونه و زراعت گذارند، یوغ.

نمدمال، نمدفروش،

چوبی که هنگام شخم ‌زدن بر گردن گاو می‌بندند،

نمدنمال

نمدمال

نمد ساز (اسم) جامه ای که در روزهای بارانی پوشند بارانی نمدین: دیدش و بشناختش چیزی نداد روز دیگر او بپوشیداز لباد. (مولوی لغ. ) (اسم) چوبی که بر گردن گاو گردونه و گاو زراعت گذارند یوغ: کشاورز بر گاو بندد لباد ز گاو آهن و گاو جوید مراد. (نظامی آنند. لغ. )

37