معنی لذیذ

لذیذ. [ل َ] (ع ص) بامزه. (منتهی الارب). خوش خوار. خوش خواره. خوشمزه. مزه ناک. (دهار). مزه دار. خوش خوراک. خوش. خوش طعم:
آن خوشه بین فتاده بر او برگهای سبز
هم دیدنش خجسته و هم خوردنش لذیذ.
بشار مرغزی.
لذت علمی چو از دانا به جان تو رسد
زان سپس ناید بچشمت لذت جسمی لذیذ.
ناصرخسرو.
هرچه زان تلختر اندر حق من خواهد گفت
گو بگو زان لب شیرین که لطیف است و لذیذ.
سعدی.
خوان بزرگان اگر چه لذیذ است خورده ٔ انبان خود بالذت تر. (گلستان). || (اِ) می. ج، لذّه و لذاذ. (منتهی الارب).

(لَ) [ع.] (ص.) گوارا، خوشمزه. ج. لذائذ.

خوشمزه، گوارا،

دلچسب

خوشمزه

خوشمزه

خوش‌خوار، خوش‌طعم، خوشمزه،
(متضاد) بدمزه

Ambrosial, Delectable, Delicate, Delicious, Flavorful, Luscious, Mouthwatering, Sweet, Tasty, Toothsome

لذیذ، مترف

لذیذ , با سلیقه (درست شده) , خوش ذوق , باذوق , خوشمزه , باسلیقه تهیه شده , خوش طعم , گوارا , مطبوع , باب دندان , دندان مز

بامزه، خوش خوار، خوش طعم، گوارا

لَذِیذ، پر لَذَّت، خوشمزه (جمع: لُذّ، لِذاذ)،

squisito

delizioso

1440