معنی لسان الغیب

لغت نامه دهخدا

لسان الغیب

لسان الغیب. [ل ِ نُل ْ غ َ] (ع اِ مرکب) زبان نهان. || آنکه اسرار نهانی و پنهان گوید. || (اِخ) لقب خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی. رجوع به حافظ شود. || نامی است که به دیوان شمس الدین محمد حافظ شیرازی داده اند بعلت تفأل ها که با آن کنند و گویند با واقع مطابقت کند.

فرهنگ معین

لسان الغیب

آن که اسرار نهانی و پنهان گوید، لقب خواجه شمس الدین محمد حافظ غزل سرای نامی ایران. [خوانش: (لِ نُ لْ غَ) [ع.] (ص مر. اِمر.)]

فرهنگ عمید

لسان الغیب

آن‌که اسرار نهانی گوید. δ لقب خواجه‌شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی،

فرهنگ فارسی هوشیار

لسان الغیب

آنکه اسرار نهانی گوید

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

لسان الغیب

1184

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری