معنی لینت

لینت. [ن َ] (ع اِمص) نرم گردیدن. نرم شدن. لین. لیان. نرمی. مقابل خشونت. لدانت. لدونت. سستی. مقابل صلابت، سختی. ملائمی. (غیاث): لینت عظام، لینت طبیعت. || روانی (در شکم). مقابل یبوست. خشکی: میوه ٔ پخته لینت بخشد.
- لینت مزاج، روانی آن.

لینت بخشیدن. [ن َ ب َ دَ] (مص مرکب) لینت دادن.

لینت دادن. [ن َ دَ] (مص مرکب) نرم کردن. تلیین. لینت بخشیدن.
- لینت دادن طبیعت، نرم کردن شکم.

لینت داشتن. [ن َ ت َ] (مص مرکب) روانی داشتن. نرمی داشتن.

Laxity

نرمی

روانی‌سستی، نرمی،
(متضاد) صلابت

نرم گردیدن، نرم شدن، مجازاً روانی شکم، کارکرد شکم. [خوانش: (لِ نَ) [ع. لینه] (مص ل.)]

نرم شدن،
نرمی،

تهاون

ارتح، حل

زیت التشحیم

ملین

نرم شدن

نرم کردن روان کردن (مصدر) نرم کردن.

نرمی دادن روان کردن کمروان کردن (مصدر) نرم کردن.

490