معنی مؤمن

(مُ مِ) [ع.] (ص.) دیندار، متدین. ج. مؤمنان، مؤمنون.

متدین، با‌ایمان،
از نام‌های خداوند،
[عامیانه، مجاز] خطابی معترضانه به مردان،
(اسم) چهلمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای هشتادوپنج آیه،

فریور

مُؤمِن، خداوند متعال از جهت اَمن و اَمان که عطا می فرماید و به مظلوم پناه می دهد،

مُؤمِن، (اسم فاعل آمَنَ، یُؤمِنُ، اِیمان) تصدیق کننده، اطمینان کننده، اطاعت کننده، در اَمن و اَمان قرار دهنده،

مُؤمِن، نام سوره 40 قرآنست که مکیه می باشد و 85 آیه دارد و نام دیگرش غافر است،

130