معنی ماتریالیسم

ماتریالیسم. [ت ِرْ] (فرانسوی، اِ) نظریه و مکتب فلسفی است که دنیای خارج را واقعی و حقیقی و بیرون از شعور انسان می داند. ماتریالیسم معتقد است که ماده مبداء و اساس است و حس و شعور و تفکر فرع و زائیده ٔ ماده است و درک خاصیت ماده ٔ تکامل یافته و عالی و انعکاس خارجی جهان مادی وقوانین آن در مغز می باشد. (از فرهنگ فارسی معین).
- ماتریالیسم تاریخی، ماتریالیسم تاریخی عبارت است از بسط و توسعه ٔ اصول ماتریالیسم دیالکتیک به بررسی زندگی اجتماعی. تطبیق اصول ماتریالیسم دیالکتیک بر پدیده های زندگی اجتماعی وبررسی جامعه و تاریخ آن. (فرهنگ فارسی معین).
- ماتریالیسم دیالکتیک، ماتریالیسم دیالکتیک برخلاف ماتریالیسم مکانیست، روح و طبیعت را یک مجموع اصلی می شمارد و تفکر و درک را نتیجه ٔ تکامل تدریجی و جهش کیفی ماده و محصول ماده ٔ تکامل یافته یعنی مغز می داند. (فرهنگ فارسی معین).
- ماتریالیسم مکانیست، مکتبهای گوناگون فلسفه ٔ ماتریالیسم تا دوران مارکس و انگلس را ماتریالیسم مکانیست می نامند زیرا آنها حرکت پدیده ها را ساده و مکانیستی می پنداشتند و تغییرات جهشی و کیفی پدیده ها و روابط و تأثیرات متقابل آنها را در نظر نمی گرفتند چون مارکس و انگلس ماتریالیسم را از شکل مکانیستی درآورده و آن را به قالب دیالکتیکی ریختند از اینرو ماتریالیسم مارکس و انگلس و پیروان آنها را ماتریالیسم دیالکتیک می خوانند. (از فرهنگ فارسی معین).

Materialism

نظریه و مکتب فلسفی است که دنیای خارج را واقعی و حقیقی و بیرون از شعور انسان میداند، ماتریالیسم معتقد است که ماده مبداء و اساس است و حس وشعور و تفکر فرع زائیده ماده است و درک خاصیت ماده تکامل یافته و عالی و انعکاس ان مادی و قوانین آن در مغز میباشد

‌مادی‌گرایی

مادی گرایی

مکتب اصالت ماده

مکتب ماده گرایی

مادی‌گری

ماتریالیسم

ماتریالیسم

ماتریالیسم

ماتِریالِیسم، Materialism نظریه و مکتب فلسفی است که مادّه را تنها حقیقت مسلّم و تنها مبداء و اساس جمیع مدرکات و بوجود آورنده تفکر و شعور و عواطف و احساسات می دانند،

(تِ) [فر.] (اِ.) ماده گرایی، نظریه ای که برطبق آن هیچ جوهری جز ماده وجود ندارد.

مکتبی فلسفی که اصل و بنیاد هستی را ماده می‌داند، ماده‌گرایی،

ماده‌گرایی، مادیگری، مکتب اصالت ماده، ماده‌انگاری،
(متضاد) تاله

فردریش انگلس

792