معنی ماتمکده
لغت نامه دهخدا
ماتمکده. [ت َ ک َ دَ / دِ] (اِ مرکب) غمکده. (آنندراج). ماتم سرا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
بجز آن زلیخای انده زده
بدان غم زده جان ماتمکده.
شمسی (یوسف و زلیخا).
فرهنگ عمید
جای سوگواری، ماتمسرا،
[مجاز] خانهای که در آن غم و غصه فراوان باشد،
حل جدول
جای سوگواری
معادل ابجد
510