معنی مارکنی | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

مارکنی

مارکنی. [ک ُ] (اِخ) رجوع به مارکونی شود.

تلگراف بی سیم

تلگراف بی سیم. [ت ِ گ ِ ف ِ / ت ِ ل ِ ف ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) تلگراف بی سیم و رادیو بر اساس امواج هرتز استوار است و آن چنان است که بکمک بوبین رمکرف میتوان جرقه ٔ الکتریکی بسیار شدید و طویلی بین دو سر ثانویه ٔ آن تولید کرد. هرتز مشاهده کرد که وقتی بین دو سر ثانویه ٔ بوبین رمکرف جرقه ایجاد میگردد در فضا امواجی منتشر میشود (امواج الکترومانیتیک) که در اجسام فلزی تولید برق میکند. هرتز با نزدیک کردن دو سر سیمی که به شکل حلقه درآورده بود نشان داد که هر وقت بوبین جرقه می زند بین دو سر حلقه هم که در فاصله ٔ کمی از آن قرار دارد جرقه ایجاد می شود. بنابراین بوبین رمکرف دستگاه فرستنده ٔ بی سیم و حلقه، دستگاه گیرنده ٔ آن می باشد. ولی این دستگاه فقط در فاصله ٔ چندمتری قابل عمل بود. برانلی درسال 1891 م. ملاحظه کرد که براده های آهن وقتی در مسیر امواج الکترومانیتیک قرار می گیرند دارای قابلیت هدایت الکتریکی بیشتری می شوند. او در اطاق مجاور محل کارش چند پیل را به لوله ای که دارای براده ٔ آهن بود به یک زنگ اخبار الکتریکی وصل کرد و مشاهده نمود هنگامی که بوبین کار نمی کند جریان از مدار زنگ نمی گذرد ولی موقعی که بوبین کار می کند زنگ هم بصدا درمی آید.
این دستگاه در سال 1896 م. بوسیله ٔ مارکنی تکمیل شد و بوسیله ٔ آن دستگاه توانست تلگراف بی سیم را با اخبار مرس بکار اندازد و بدینطریق اولین دستگاه فرستنده و گیرنده ٔ بی سیم بکار افتاد و سپس با استفاده از چراغی که بوسیله ٔ لی دوفرست اختراع شده بود تغییراتی در تلگراف بی سیم روی داد و بوسیله ٔ این لامپ توانستند جریان تلفنی را به امواج بی سیم (امواج رادیویی) تبدیل کنند که پس از تغییرات زیاد بصورت رادیو درآمده است. (از فیزیک رضاقلی زاده و رهنما). رجوع به علم و زندگی صص 288-294 و تلفن بی سیم و رادیو شود.

الکترونیک

الکترونیک. [اِ ل ِ رُ] (فرانسوی، اِ) شاخه ای است از مهندسی که در تئوری و وسایل و طرحهای مربوط به پخش و جذب الکترونها بحث می کند، و مباحث طرح شده در آن مسائلی از این قبیلند: لوله های الکترونی، لوله ٔ اشعه ٔ کاتد، اطاقهای فتو الکتریک و امثال آن.
تاریخچه ٔ رشته ٔ الکترونیک: در سال 1868 م. هیتورف (1824- 1914) اشعه ٔ کاتدیک را کشف کرد و آنگاه به سال 1872 م. کروکس (1832- 1919) به تولید آن در لوله های کروکس پرداخت. گلدشتاین (1850- 1930) در 1886 م. اشعه ٔ مثبت را بدست آورد و مطالعات تجربی و نظری وی و دیگران توأم با کارهای ته (1831- 1901) و هرتز (1857- 1894) و لنارد (1862- 1947) و ژ. ژ. تامسن (1856- 1940) و ژان پرن (1870- 1942) ذره ای بودن طبیعت این اشعه را اثبات کرد. میلیکان (1868- 1953) به سال 1912 م. بار الکتریکی الکترون را معین کرد و طیف نگار جرم [کار تامسن و استون] (1877- 1945) جرم اتمها و یونها را بدست آورد. رونتگن (1845- 1923) در سال 1895 اشعه x (ایکس) را کشف کرد و سپس طبیعت موجی آن بوسیله ٔ آزمایشهای انحراف نور فن لو تعیین و تبیین گردید. هرتز بسال 1887 م. فتو الکتریک و ریچاردسن (1879- 1959) در 1901 م. ترمو الکتریک، و بکرل (1852- 1908) در 1896 م. رادیو اکتیویته را تبیین کرد. نظریه ٔ الکترومغناطیسی ماکس ول موجب شد که از طریق محاسبه بوجود موج الکترومغناطیسی پی برده شود. هرتز در 1888 م. آنها را بدست آورد و مطالعه کرد و آگهی و کشف این امواج به سال 1890 م. بوسیله ٔ دستگاه کهرور اختراع برانلی (1844- 1940) آسان شد. پوپوف (1859- 1905) در 1895 م. آنتن را اختراع کرد و این اختراع به مارکنی (1869- 1937) اجازه داد که درین سال از مسافتی درحدود ده دوازده کیلومتری علائم.F.S.T را انتقال دهد. پولسن (1869- 1942) تلفون بی سیم را اختراع کرد؛ و اختراع لامپهای دیود به سال 1904 م. و تریود بسال 1913 م. موجب شد که تولید موجهای مزبور انجام گیرد و خواص آنها شناخته شود.بکار بردن سلولهای فتو الکتریک و نوسان نگار کاتدیک برون (1850- 1918) باعث گردید که سینمای ناطق و تلویزیون و میکرسکپ الکترونیک و رادار و غیره اختراع شود. مطالعه ٔ تکامل علم الکتریک درین پنجاه سال اخیر وابسته بکمک متقابل دو امریست که یکی از کشف اشعه ٔ کاتدیک آغاز می گردد و به پوزیترون «اندرسون » (1832 م.) و نترون شادویک (1932) ختم میشود و دیگری از تئوریی که بوسیله ٔ ماکس ول آغاز میگردد و با گذشتن از هرتز و لورنتز و انشتین (1879- 1955) (نسبیت) و پلانک (1858- 1947) (کوانتا) و بوهر به لوئی دوبرگلی (کاشف مکانیک موجی) و شرودینگر و هایزنبرگ میرسد این دو سری تجسس که از دو مبداء مختلف آغاز میشوند هر دو در زمینه ٔ وسیعمسأله اتم بهم میرسند.