معنی مارگاریتا

نوعی پیتزای پنیر و گوجه فرنگی

مارگاریتا

دخترانه، نام جزیره ای در شمال کشور ونزوئلا

اسپارته نو. [اِ ت ِ ن َ] (اِخ) ازاجزای جمهوریت ونزوئلا در آمریکای جنوبی. این قطعه مرکب است از جزیره ٔ مارگاریتا و جزائر صغیره ٔ واقعه در گرداگرد آن و مساحت سطحش 4145 هزار گز مربع است.

محبوب ترین غذاهای جهان ریشه های سلطنتی دارند، اما یکی از آنها در خلاف این مسیر قرار دارد. پیتزا فست فود مورد علاقه ی جهان است. ما همه جا، در خانه، رستوران ها، گوشه و کنار خیابان ها پیتزا می خوریم. هر ساله حدود سه میلیارد پیتزا به تنهایی در ایالت متحده ی آمریکا فروخته می شود و به طور متوسط 46 برش برای هر نفر می باشد. اما اینکه چطور یک همچین غذای محقری اینگونه به تسلط جهانی رسید و در روند تکنولوژی و اقتصاد تاثیرگذار بود، بر می گردد به تارخچه آن.
مردم در طی قرن ها پیتزا را به شکل های مختلفی می خوردند. این غذا معمولا برای کسانی بود که یا استطاعت خرید یک غذای کامل را نداشتند یا مسافر بودند و نمی توانستند برای غذا مدت زیادی توقف کنند. پیتزا در "انئید ویرژیل" به وجود آمد. آینیاس و خدمه اش، کمی بعد از رسیدن به لاتیوم زیر درختی نشستند و کیک های نازک را به عنوان غذای خود چیدند. سپس آنها را با قارچ و علفی که در جنگل پیدا کرده بودند روی آن پراکنده کردند و سپس همه ی آن را خوردند. سپس فریاد زدند: " ببین! ما حتی بشقاب های خود را هم خوردیم! " اما همانطور که می دانیم پیتزا در اواخر قرن 18 به وجود آمد. در دوران پادشاهان بوربون، ناپل یکی از شهر های بزرگ اروپا شده بود و به سرعت در حال رشد بود و شهر شامل جمعیت زیادی می شد که دستمزد های کمی برای کارشان دریافت می کردند. آنها برای آنکه بتوانند بیشتر و بی وقفه کار کنند نیاز به غذایی آسان و ارزان داشتند. پیتزا این نیاز را برطرف کرد، اما نه در رستوران های مجلل، بلکه توسط فروشندگان خیابانی که جعبه های بزرگ زیر بغل داشتند که می توانستند نیاز مشتریانشان را برآورده کنند. ساده ترین نوع آن پیتزاها چیزی جز سیر، چربی و نمک نبود. اما برخی دیگر شامل پنیر و ریحان یا حتی گوجه فرنگی نیز می شدند. در آمریکا ابتدا این غذا نتوانست توجهی را به خود جلب کند. زیرا آمریکایی ها به آن، به عنوان یک غذای سطح پایین نگاه می کردند، اما سرانجام مغلوب قیمت پایینِ این غذای جدید شدند. برای مدتی طولانی، پیتزا مورد تمسخر نویسندگان غذایی شد. با وجود فقر، آنها اغلب این غذا را منزجر کننده می نامیدند. در سال 1831 ساموئل مورس از پیتزا به عنوان گونه ای از کیک توصیف کرد که با برش های گوجه فرنگی و فلفل و تکه های ماهی کوچک پوشانده شده است و می گفت: "من نمی دانم غذای دیگری مانند این تکه نان وجود دارد که از فاضلاب بیرون کشیده شده باشد؟ "
هنگامی که اولین کتاب های آشپزی در قرن 19 ظاهر شدند، آن ها پیتزا را نادیده گرفتند. حتی آن هایی که با غذاهای ناپل یاد شده بودند از ذکر آن خودداری کردند. همه ی این ها پس از اتحاد ایتالیا تغییر کردند. در سال 1889، هنگامی که پادشاه آمبرتو و ملکه مارگاریتا از ناپل بازدید کردند، از غذاهای پیچیده فرانسوی که برای صبحانه، ناهار و شام سرو می شد خسته شدند. متخصصانی به سرعت احضار شدند و برای ملکه سه نوع پیتزا پخت کردند: یکی با چربی خوک، یکی با ریحان و سبزیجاتِ دیگر و نوع سوم با گوجه و پنیر موزارلا. ملکه از این غذاها بسیار خوشحال شد و نوع سوم که بیشتر مورد استقبال ملکه قرار گرفت، به افتخار او "مارگاریتا" نامیده شد.
ظهوری نو بعد از جنگ جهانی دوم
پس از جنگ جهانی دوم سربازی که از جنگ باز می گشت، پیتزا را در چندین منطقه چشیده بود و می خواست دوباره طعم این غذا را بچشد. در سال 1945 سرباز "ایرا" یک کوره ی پیتزا پَز اختراع کرد و موقعیتی برای خرده فروشان به وجود آورد که بتوانند پیتزا را که به آسانی و بدون هیاهو، با چوب و یا زغال پخته می شد، ارزان بخرند. بنابراین فروش رستوران ها و آشپزخانه های پیتزا پز بیشتر شد. گسترش پیتزا با ظهور زنجیره ای پیتزا روی داد. در سال 1957 پیتزا خیلی زود تبدیل به محبوب ترین غذا در سراسر جهان شد. امروزه تجارت پیتزا حدود 32 میلیارد دلار درآمد رسیده است و بیشترین تعداد پیتزا در ایالات متحده ی آمریکا پخت می شود و در کمترین زمان به دست مردم می رسد. در حال حاضر پیتزا با طعم های بسیار متفاوتی پخت می شود که می تواند همه ی سلیقه ها (هم گیاه خواران و هم گوشت خواران) را راضی نگه دارد و به دو صورت متفاوت، هم ایتالیایی و هم آمریکایی سِرو می شود که هر کدام طرفداران خاص خود را دارند.

منبع: historytoday/tripsavvy

873