معنی مانتو

مانتو. [ت ُ] (فرانسوی، اِ) جامه ٔ گشادی که روی لباسهای دیگر پوشند (زن و مرد). (فرهنگ فارسی معین).

مانتو. (اِخ) به ایتالیائی «مانتوا» شهری است به ایتالیا در «لومباردی » که در میان سه دریاچه ای که بوسیله ٔ رود «مینسیو» بوجود آمده قرار گرفته شده است. این شهر 65400 تن سکنه و ساختمانهائی از آثار کهن دارد و مرکز تجارت و صنایع است. این شهر در سال 1797م. بوسیله ٔ بناپارت اشغال گردید. (از لاروس).

(تُ) [فر.] (اِ.) لباس گشادی که روی لباس های دیگر پوشیده می شود، روپوش.

نوعی بالاپوش گشاد، بارانی،
لباسی مخصوص خانم‌ها که بر روی لباس‌های دیگر پوشیده می‌شود،

روپوش

Gown

جامه گشادی که روی لباس های دیگر پوشند، شنل، بارانی

soprabito

497