معنی مانکن
لغت نامه دهخدا
مانکن. [ک َ] (فرانسوی، اِ) پیکره ای به شکل انسان که از چوب و جز آن سازند و درخیاطخانه ها و مغازه های لباس فروشی نمونه های لباس را به معرض تماشا گذارند. (از لاروس). || زن جوان و زیبااندامی که در خیاطخانه ها، نمونه های جدید لباس را پوشد و در معرض تماشا قرار دهد. (از لاروس).
فرهنگ معین
(کَ) [فر.] (اِ.) مجسمه ای به شکل انسان در فروشگاه ها که لباس را بر تن آن می کنند تا فرم و ریخت لباس بهتر دیده شود.
فرهنگ عمید
پیکرهای از انسان که برای نمایش لباس، در فروشگاههای لباس به کار میرود،
فردی شغلش پوشیدن لباسهای جدید و نمایش آن به خریداران است،
[عامیانه، مجاز] خوشاندام،
حل جدول
عروسک مزون ها
فارسی به انگلیسی
Dummy, Form, Manikin Or Mannikin, Mannequin, Model
فارسی به عربی
دمیه، دمیت العرض
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی بالادیس، نو پوش زن یا مردی که پوشاک تازه در آمده را در بر می کند و آن را به نمایش می گذارد (اسم) پیکره ای بشکل انسان که از چوب مقوا و غیره سازندو برآن لباس پوشانند و در خیاطخانه ها و مغاره های لباس فروشی بمعرض تماشاگذارند، دختر زیبا اندامی که در خیاطخانه ها لباسهای زنانه را پوشد و در معرض تماشای خریداران قرار دهد.
فارسی به ایتالیایی
معادل ابجد
161