معنی مباحات
لغت نامه دهخدا
مباحات. [م ُ] (ع ص، اِ) کارهای مباح و مشروع و روا. (ناظم الاطباء). ج ِ مباح.رجوع به مباح شود. || (اصطلاح حقوقی) و آن اموالی است که ملک اشخاص نباشد. اموالی است که بعنوان مالکیت در اختیار هیچ مقامی نباشد. (فرهنگ حقوقی دکتر جعفری لنگرودی). مباحات اموالی را گویند که مالک ندارد و هرکس میتواند طبق مقررات مربوطه به هر قسم آنها را تملک کند و همچنین طبق ماده ٔ 92 قانون مدنی ایران که میگوید «هرکسی میتواند با رعایت قوانین و نظامات راجعه به هریک از مباحات از آنها استفاده نماید». (از حقوق مدنی ایران تألیف دکتر امامی ص 71).
حل جدول
اموالی که مالک خاصی ندارد
فرهنگ فارسی هوشیار
(تک: مباح) روا ها شایست ها
معادل ابجد
452