معنی مثل برقراری آرامش
حل جدول
لغت نامه دهخدا
برقراری. [ب َ ق َ] (حامص مرکب) استقرار: پس از برقراری اصول دمکراسی. || (ص نسبی) منصوب شده. (ناظم الاطباء).
آرامش
آرامش. [م ِ] (اِمص) اسم مصدر از آرامیدن. سکون. آرمِش:
رایتش ساکن نگردد یک زمان در یک زمین
رخشش آرامش نگیرد ساعتی در یک مقام.
فرخی.
|| طمأنینه. (ربنجنی). اَون. سکینه. (ربنجنی) (دستوراللغه):
دلم را بد آرامشی زآن خبر
روانم ز شادی برآمد بسر.
شمسی (یوسف و زلیخا).
و بنی اسرائیل را بدان [بتابوت سکینه] آرامش بود. (مجمل التواریخ). || غفوه. خواب اندک و سبک. سبت. || رامش. آسایش. استراحت:
منجم بیاورد صلاب را
بینداخت آرامش و خواب را.
فردوسی.
بر این کینه آرامش و خواب نیست
بمانند چشمم بجوی آب نیست.
فردوسی.
ز شب نیمه ای گفت سهراب بود
دگر نیمه آرامش و خواب بود.
فردوسی.
بگسترد آن هر دو در آفتاب
بخواب و به آرامش آمد شتاب.
فردوسی.
زمین سبز و جوئی پر از آب دید
همه جای آرامش و خواب دید.
فردوسی.
ایستادن ملکان را بدر خانه ٔ او
به ز آرامش و آسایش بر تخت بزر.
فرخی.
همه شب گرد چشم من نگردد
ز خیل خواب و آرامش خیالی.
ناصرخسرو.
|| آشتی. سلم:
نخست آفرین کرد بر کردگار
خداوند آرامش و کارزار.
فردوسی.
در تهور کسی فلاح ندید
روی آرامش و صلاح ندید.
سنائی.
|| مأمونی. ایمنی. امنیت: و آرامش اطراف... بسیاست منوط است. (کلیله ودمنه). || وقفه. || فراغ.
- آرامش با جفت، رفث. مباضعه.
- آرامش دادن، مستریح کردن. مأمون ساختن. آرام و آرمش دادن.
- آرامش یافتن،مستریح شدن. مطمئن شدن. آرمش یافتن. آرام یافتن. آسایش یافتن. و رجوع به آرام و آرام کردن و آرامی شود.
آرامش جو
آرامش جو. [م ِ] (نف مرکب) آرامش جوی. آنکه طالب آرامش است. آرامش خواه. آرامش طلب.
فارسی به آلمانی
Einrichtung (f), Gründung (f)
فرهنگ فارسی هوشیار
فرهنگ معین
(اِمص.) آرامیدن، وقار، سنگینی، (اِ.) خواب کوتاه و سبک، فراغت، آسایش، صلح وآشتی، سکون. [خوانش: (مِ)]
فرهنگ عمید
آسایش، آسودگی، فراغ
سکون،
سکوت،
[مجاز] امنیت،
[مقابلِ جنگ] [قدیمی، مجاز] صلح،
فارسی به ایتالیایی
واژه پیشنهادی
سبک باری
معادل ابجد
1825